Scientists For Climate

Voor wetenschappelijke feiten over klimaatverandering

Missieverklaring

Scientists4Climate is een groep Belgische wetenschappers die zich inzetten voor een duurzame en leefbare wereld naar aanleiding van de oproep van de jeugd.  Scientist4Climate wil het publieke debat over klimaatverandering en klimaatactie ondersteunen met wetenschappelijke feiten en hun expertise en kennis inzetten voor een tijdige transitie naar een klimaatneutrale en duurzame samenleving. Hieronder lichten we de belangrijkste feiten toe die de kern van onze missie onderbouwen.

De urgentie om de opwarming van de aarde te beperken kan niet voldoende worden benadrukt. De gemiddelde temperatuur op aarde is al met ongeveer 1 °C gestegen ten opzichte van het pre-industriële niveau en we worden steeds vaker geconfronteerd met de gevolgen: ijskappen en gletsjers smelten, de zeespiegel stijgt en extreme weersomstandigheden, zoals hittegolven, droogtes en hevige neerslag, nemen in frequentie en intensiteit toe. Naarmate het klimaat warmer wordt, worden de gevolgen van de klimaatverandering steeds ernstiger. Bovendien zal bij een opwarming van meer dan 2 °C het risico op een zelfversterkende klimaatverandering aanzienlijk toenemen, bijvoorbeeld door toenemende bosbranden, waarbij CO2 vrijkomt, en het verder smelten van de permafrost, waarbij o.a. het broeikasgas methaan (CH4) vrijkomt.

Om klimaatverandering te beperken, moet de uitstoot van broeikasgassen snel dalen; de uitstoot van CO2 moet tot nul worden gereduceerd. De wereldwijde uitstoot van broeikasgassen neemt echter nog steeds toe en de voorgestelde beleidsmaatregelen liggen nog mijlenver van wat nodig is om de doelstellingen van het akkoord van Parijs te bereiken: de opwarming beperken tot ruim onder 2 °C en de inspanningen voortzetten om deze te beperken tot 1,5 °C.

 Kennis en technologieën nodig om de CO2 uitstoot drastisch te reduceren bestaan reeds, maar er zijn structurele veranderingen nodig om de overgang naar een klimaatneutrale samenleving mogelijk te maken. Cruciaal voor deze transitie is de vervanging van de energieproductie uit fossiele brandstoffen door duurzame energie. Tegelijkertijd moeten onder andere energieverbruik, productie van voedsel en goederen, en de mobiliteit herdacht worden. Naast de uitfasering van fossiele brandstoffen is ook het behoud van natuur en biodiversiteit essentieel. Niet alleen staan natuurlijke ecosystemen aan de basis van onze samenleving, ze zijn ook essentieel in de strijd tegen klimaatverandering en bieden bescherming tegen de reeds onvermijdelijke gevolgen van klimaatopwarming. Daarnaast is de expliciete aandacht voor een sociaal rechtvaardige verdeling van de kosten en baten van de transitie een noodzaak om het benodigde maatschappelijke draagvlak te ontwikkelen en een ambitieuze klimaatstrategie op koers te houden. Een uitgebreidere lijst van noodzakelijke acties is te vinden in de twee rapporten van het klimaatpanel (*) die in het voorjaar van 2019 gepubliceerd werden.

 Hoewel de uitdaging enorm is en de snelle overgang naar een klimaatneutrale en duurzame samenleving niet eenvoudig zal zijn, is het de beste optie voor de toekomst. Ten eerste zullen de kosten van nietsdoen veel hoger zijn dan de investeringen die nodig zijn om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Niets doen leidt tot enorme kosten, waaronder schade door overstromingen, stormen en bosbranden. Extreme droogtes en de daaruit voortvloeiende voedseltekorten kunnen sociale conflicten veroorzaken en leiden tot migratiegolven. Bovendien biedt de overgang naar een klimaatneutrale samenleving de mogelijkheid voor positieve veranderingen op vele andere gebieden, en kan onder andere bijdragen aan de verwezenlijking van de VN-agenda 2030, met zijn 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen. Zo heeft de overgang een groot potentieel voor het scheppen van werkgelegenheid, levert het terugdringen van de luchtvervuiling voordelen op voor de gezondheid en kan het tegengaan van de klimaatverandering tegelijkertijd bijdragen aan het afwenden van de biodiversiteitscrisis – die net zo dringend moet worden aangepakt als de klimaatcrisis.